پلی مورفیسم های v۳۴lوh۹۵r در ژن های زیر واحدهای a وb فاکتور ۱۳ انعقادی در شهرکرد، ۱۳۸۹

زمینه و هدف: تعدادی از پلی مورفیسم­های ارثی فاکتور های انعقادی با پاتوژنز ترومبوآمبولی وریدی و سایر پیامد­های جانبی آن ارتباط دارد. با توجه به اینکه اطّلاعات محدودی از فراونی این پلی مورفیسم­ها در جمعیّت­های ایرانی در دست است، لذا این مطالعه با هدف بررسی دو مورد از پلی مورفیسم­های فاکتور 13 یعنی xiiia - v34l و xiiib-h95r در جمعیّت سالم انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 150 فرد سالم اهداکننده خون در شهر شهرکرد که سابقه­ای از ترومبوآمبولی وریدی نداشتند، شرکت کردند. تعیین ژنوتیپ با خون وریدی گرفته شده با edta برای پلی مورفیسم­های مورد نظر با روش pcr-rflp انجام شد.   یافته ها: 51 مورد (34%) هتروزیگوت vl و و 8 نفر هموزیگوت ll برای زیر واحد a َ فاکتور 13 بودند. 26 نفر (33/17%) و 1 نفر (67/0%) به ترتیب هتروزیگوت و هموزیگوت rh و rr از زیرواحد b فاکتور 13 بودند. 67/48% از افراد مورد مطالعه حداقل یکی از پلی مورفیسم های فوق را دارا بودند و موردی از هموزیگوت هر دو پلی مورفیسم با یکدیگر وجود نداشت.   نتیجه گیری: فراوانی پلی مورفیسم های مورد مطالعه ی فاکتور 13 در افراد سالم تا حدی مشابه نتایج موجود از نژاد قفقازی و کاملاً متفاوت از نتایج مطالعات محدود انجام شده در چین و نیز در سیاهپوستان بود. این موضوع می تواند به شباهت ها یا تفاوت های موجود بین نژاد های مختلف نسبت داده شود.